ταξίδεψέ με.

Σε μέρη που δεν υπάρχει το χρήμα

ο καπνός θα ελευθερώνεται ανενόχλητος

τα πρέπει θα ‘ ναι νεκρά

κι η υποκρισία θα περπατάει τυφλή.

Σε μερη που η αγάπη θα φοράει κορόνα

κορόνα φτιαγμένη από σύννεφα,

βουτιγμένη στα τριαντάφυλλα.

Το πάντα δεν έχει γεννηθεί ποτέ

γιατί ο χρόνος θα ‘ναι συνέχεια στο μηδέν.

Θα χορεύουμε τους χορούς του θανάτου,

της βροχής.

Θα τραγουδάμε τραγούδια του νερού,

της σοκολάτας.

Σε μέρη που οι ψυχές θα κλαίνε με

τις κραυγές των λύκων.

Τα δάκρυα του πόνο θα γενούν

χαμόγελα από φράουλες.

Η θλίψη θα ΄ναι άνοιξη

και η άνοιξη χαρά.

Απ’ τα λουλούδια θα

βγαίνουν δράκοι.

Οι δράκοι των ανθισμένων χωραφιών

και της φωτίας

θα μας γλίφουν τα φτερά

και θα μας πετάνε

σ’αυτά τα μέρη..