Πανσέληνος.

Το σκοτάδι χρωματίζει το γαλάζιο ουρανό

με χρώματα σκούρα, χρώματα της νύχτας.

Παντού. Σκοτάδι παντού.

«είναι η ώρα που αλλάζουμε μορφή»

Πάνω σ’ ένα λόφο

ακούγεται ο πόνος του λύκου.

Σπαραγμοί, δάκρυα.

Ο αέρας κρύος και ψυχρός

χορεύει σαν τρελός.

Κάτω απ’ τα νεκρά δένδρα

κόκκινα μάτια διψάνε για αίμα.

Βρικόλακες, νυχτερίδες.

Η ομίχλη τα ξεσκεπάζει

και φωνάζουν απεγνωσμένα.

Στον σκοτεινό ουρανό

σκούπες αρχίζουν να αιωρούνται.

Μάγισσες, μανδύες.

Τραγουδάνε και γελάνε

δίπλα απ’ τα σύννεφα πετάνε.

Μια βασίλισσα τους ελέγχει το μυαλό.

Όλα είναι μαγικά.

Γέλια-κραυγές-σκοτάδι-φωνές.

Και ξαφνικά γαλήνια σιωπή..

Λάμπει πίσω απ’ τη παγωνιά

η βασίλισσα.

Πανσέληνος.