Ικανοποιημένοι
μονάχα με τις ακτές,
άτολμοι να
διασχίσουμε τα
ανεξερεύνητα
μυστήρια
του ύδατου
κόσμου.
Σιωπηλοί
απολαμβάνουμε
την παρθένα
ομορφιά της.
Δύστροπη και
ύπουλη
μας φαίνεται.
Ο χορός της με
τον άνεμο
τα κύματα να
ξεσπούν φουρτουνιασμένα
η σιωπή της,
τα χιλιάδες λόγιας της.
Παρθένα
ομορφιά.
Αφού δεν
πρόκειται να τολμήσει
να την
κατακτήσει κανείς.
Αφού μονάχα οι
ακτές
μας αρκούν.
Αφού κανείς
δεν μπορεί και
αφού αυτή δεν
θέλει..
Η οσμή και τ’
άρωμα
οι χιλιάδες
σιωπές.
Παρθένα
ομορφιά.
