Είμαι ένα
ξεχασμένο αστέρι..
το χρώμα μου
το ρούφηξαν
διψαλέα οι πόθοι
η λάμψη μου
έσβησε μαζί
με τις ψεύτικες
σας υποσχέσεις
τα μάτια μου
φαίνουν σκοτεινά
κενά και άψυχα
μες τη μέρα
εγώ, πια
άχρωμη,
μαραμένη, νεκρή
να κοιτάω απ’
το παράθυρο
τη ζωή να κυλά
μες τα σύννεφα
να θυμάμαι
ιστορίες που
ποτέ μου δεν
ζωντάνεψα
να κυλάνε τα
δάκρυα
που σας είχα
για φυλακτά
Είμαι ένα
ξεχασμένο αστέρι..
οι ανάσες μου
λιγοστεύουν
μη φοβάστε
θα χαθώ μια
νύχτα άφεγγη
δεν θα το
προσέξει κανείς
και
ίσως
επιστρέψω
ολόλαμπρη
μόνο και μόνο
για να γευτώ
την ολική σας
καταστροφή.
