ΠρώτοΒροχή

η ζωή κυλάει παίρνοντας μαζί της μέρες μήνες εποχές.

Η πρώτη βροχή.

Με τις σταγόνες

πέφτουνε κι οι φόβοι

για το χθες και το αύριο

για το τώρα και το ποτέ

για το πάντα.

Κι εμείς χορεύουμε μέσα στις σταγόνες

πάνω απ’ τις ομπρέλες των άλλων.

Εκείνων - που δεν ακούνε τη βροχή

απλά την βλέπουν και ασπρίζουν.

Εκείνων’ που έθαψαν τη ζωή

στα κουτιά της αποθήκης τους.

εκείνων των άλλων.

Άκου.

Το τραγούδι των συννέφων..

μπορείς να το αγγίξεις

με το δάχτυλο σου,

όπως αγγίζεις το φεγγάρι.

τέλος βροχής, αρχή.

Μια μυρωδιά..
γεγονότα απ’ το πριν,

σκέψεις του μετά.

αναμνήσεις;

Μα η ζωή, ακόμη,

ακόμη κυλάει.

Σαν σταγόνα.